KENTLEŞME, GÖÇ, KENTSEL DÖNÜŞÜM VE TOKİ'LER

Türkiye son çeyrekte çok oranlarda iç göç yaşamış, köylerden kentlere bir akış olmuştur. Geçmişte belkide %80 olan kırsaldaki nüfus oranı bugün %80'ler ile şehirlerde bulunmaktadır. Kente göç, kentleşme sorununu beraberinde getirmiş bu büyük oranı kentlerin eritmesi mümkün olmamıştır. Kentler kırsal yaşam şekline teslim olurken, kırsalın alışkanlıkları, insanlarla beraber kentlere hükmetmeye başlamıştır. Kentler içinde ve dışında varoşlar aslında mahalleler halinde göçün geldiği toplumun kültürüne de ev sahipliği yapmıştır. 

Peki, kent ne demektir? Eski tarifle kent belli bir nüfusun üzerindeki, ekonomi ve refah vaad eden yerleşim birimleri iken bugün yeni tarif; kuralların olduğu beraber yaşama kültürünün önem arzettiği, herkesin birbirine saygı gösterdiği yaşam alanlarıdır. 

Toplumlar geldiği yerdeki kültürü kente taşırken aynı mahallede yaşamak durumunda kaldığı içinde kent etkisinden de yararlanamamıştır. Kentsel dönüşüm ve TOKİ binaları aslında ilginç birşeyi başarmıştır. Göçün kentleşmeye adaptasyonunu hızlandırıcı katalizörü olmuştur. Mahalleler binalara dağılırken, mahallede bir arada olanlar farklı binalarda daha kentsel yaşama geçmiştir. 

Mahalledeki tanışlıktan gelen baskılar toplumun da üzerinden kalkmış ve serbest bir yaşama ve kentleşmeye yönelmiştirler. Bu bağlamda bu proje ülkemiz için yaşamsal bir önem taşıdığı muhakkaktır. Konunun kaybolan kültüre etkisi tartışmaya açıktır ancak kentleşme kent hayatı için elzemdir. Bu aşamada nüfusun bir kısmını kentlerin dışında doğal alanlarda tutmak için teşvik edilmesi gerekir. Kültürlerin, geleneklerin kendi yerinde yaşaması ve kaybolmaması için önemli bir çalışma niteliğindedir.